Καθαρά, πολιτιστική, Δευτέρα στο Φάληρο

Με τη ματιά του Νεστορίου Hotel


Είθισται κάθε χρόνο να παρατηρούμε την γιορτή της Καθαράς Δευτέρας εδώ στα Φάληρα. Τα τελευταία χρόνια στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος ήταν η περιοχή της Μαρίνας Φλοίσβου, το Τροκαντερό, το λιμανάκι του Φαλήρου και οι γύρω αθλητικοί χώροι και πάρκα.

Φέτος (27.2.2017) το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε δυτικότερα και την παράσταση έκλεψε το Κέντρο Πολιτισμού  Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Με τα δίκια του όμως. Αυτό το σούπερ έργο έρχεται να θαυμάσει απίθανος αριθμός επισκεπτών Αθηναίων προς το παρόν. Βέβαια και ξένοι αλλά και από την υπόλοιπη Ελλάδα.

Μια συνεχής ροή επισκεπτών συνέρεε τις πρωινές ώρες και απλωνόταν στους χώρους, γύρω από το κανάλι με το νερό, ανάμεσα στα αραιά δένδρα, στο πάρκο, στο φάρο, στις σκάλες, στις ράμπες, στους ανελκυστήρες παντού.

Ο θαυμασμός ήταν ζωγραφισμένος στα πρόσωπα των επισκεπτών. Οι εξηγήσεις, διευκρινήσεις, μικρό ξεναγήσεις απευθύνονταν στους μικρούς φίλους του ωραίου, χωρίς βέβαια να είναι εύκολο να τους αποσπάσουν την προσοχή από το παιχνίδι, τον χαρταετό ή ότι άλλο θεωρούσαν παιχνίδι. Θα περάσουν αρκετά χρόνια για πολλούς από αυτούς τους νεαρούς επισκέπτες να εκτιμήσουν την πολυσήμαντη επίσκεψή τους. Ωστόσο είναι σίγουρο ότι δίνεται η ευκαιρία στη νέα γενιά να χαρούν και να αξιοποιήσουν μια κορυφαία υποδομή που θα στεγάζει τα γράμματα τις τέχνες την δημιουργία και το στοχασμό. Συνέχεια του Ε' χρυσού αιώνα της Αρχαίας Ελλάδος, ανεξάρτητα τη δύσκολη οικονομική συγκυρία που βρίσκεται η χώρα.

Περιδιαβαίνοντας το τοπίο, βλέποντας, θαυμάζοντας, παρατηρώντας, φωτογραφίζοντας διάφορα θέματα τυχαία ή για κάποιο άγνωστο σκοπό, αλλά και ακούγοντας διάφορα σχόλια από τους επισκέπτες, πολλές σκέψεις πέρασαν από το μυαλό μας.

Σίγουρα την δωρεάν ελευθερία τους οι δεκάδες χιλιάδες επισκέπτες πρέπει να την διαχειριστούν πολιτισμένα, με προσοχή στις λεπτομέρειες της κατασκευής. Γιατί κάθε απροσεξία θα κοστίζει ακριβά σε όλους μας. Ίσως μια μικρή συμβολική είσοδος να είναι απαραίτητη, συνοδευόμενη και από μια υποχρεωτική application ανά επισκέπτη/παρέα, που με ένα έξυπνο τρόπο να ενημερώνει, ξεναγεί και να θυμίζει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα του επισκέπτη. Ίσως  υπάρχει ήδη.  Πχ όχι οπουδήποτε τσιγάρο, όχι τσίχλες στα σκαλοπάτια κλπ.  

Ο χώρος μας έδωσε την εντύπωση ότι θέλει ξενοδοχειακή φροντίδα και αντίστοιχες ευαισθησίες από υπευθύνους με ξενοδοχειακή, τουριστική και καλλιτεχνική κουλτούρα πέρα από τα security μέτρα τα οποία είναι σούπερ απαραίτητα. Ίσως και αυτό έχει προβλεφθεί και ήδη αναπτύσσεται μέσα από σεμινάρια και εσωτερικές σχολές.

Ο χώρος και τα μεγέθη επιβλητικά. Συναρπάζουν τον θεατή προσθέτουν υπεραξία στον επισκέπτη, στον τόπο. Ταυτόχρονα όμως και προβληματισμό. Τι είναι αυτό που λείπει από τον καθένα μας και πως είναι δυνατόν να το συμπληρώσει;  Πως θα αναπληρώσει μια χαμένη κουλτούρα, ή πως θα δημιουργήσει πνευματικά του ενδιαφέροντα, τι μηνύματα θα μεταδώσει στους οικείους του, τους φίλους, συγγενείς νεώτερους, παιδιά κλπ για το μέλλον αυτό του τόπου; Πως θα συμμετέχει; Η πως θα κάνει τους θεσμούς να τον κοινωνήσουν με τη πρόοδο μέσω του έργου που θα παράγεται από το ΚΠΙΣΝ. Ερωτήματα ίσως απαντημένα από τους ειδικούς, γραμμένα και ηλεκτρονικά αρχεία και δημοσιευμένα..

Σίγουρα είναι ένα υπέρ έργο που θα προσθέσει υπεραξία στα Φάληρα, στην Αθήνα, τον Πειραιά, τις πόλεις της Ελλάδας, σε όλη την χώρα. Οι επισκέπτες, οι χρήστες, οι δημιουργοί, οι παραγωγοί, οι καλλιτέχνες, οι επικεφαλής, οι άρχοντες αυτού του θεσμού δεν θα πρέπει να κατεβάσουν τις μπάρες ενδεχομένως, πολιτικές, κοινωνικές, οικονομικές (άθελα τους ακόμη) και να μην επιτρέψουν και στην παραμικρή λάμψη, αχτίνα φωτός, προβληματισμό, έργο, σκέψη να βγει έξω από το Κέντρο και διαχυθεί μέσα στην Ελληνική και όσο το δυνατόν διεθνή κοινότητα. Ούτε και το αντίθετο από έξω προς τα μέσα.

Σίγουρα ένα παρόμοιο έργο μπορεί να εμπνεύσει τους ειδικούς επισκέπτες, και να εμβολιάσει φορείς κατασκευής παρόμοιων έργων όπως τα θέατρα στην αρχαία Ελλάδα που οι πόλεις της,  εντυπωσιασμένες από την θεατροφιλία των Αθηναίων,  κατασκεύασαν θέατρα δηλαδή πολιτισμό εκατέρωθεν του Αιγαίου αμέτρητα!

Πιστεύουμε ότι πόροι υπάρχουν ή είναι δυνατόν να εξοικονομηθούν προς τον πολιτισμό ο οποίος συνδέεται άρρηκτο με τον τουρισμό και αυτό πρέπει να το δούμε ως μέλλον.

Παράλληλα με το τεράστιο αυτό έργο δεν πρέπει να παραμεληθούν παλαιότερα, υπάρχοντα, απαξιωμένα από δήθεν πολιτισμένους ενοικιαστές, πρόσκαιρους κατοίκους, αδιάφορους ή ανήμπορους κρατικούς λειτουργούς, πχ Πολυτεχνείο.

Ακόμη και αυτή η Ακρόπολις αν είχε φωνή θα ζητούσε εξηγήσεις για το τι πληγές θα μπορούσαν να επουλωθούν στο σώμα της και γύρω από αυτό και πως το όλο ιστορικό κέντρο σε μια αχτίνα τουριστικών χιλιομέτρων θα μπορούσε να αναδειχθεί με ευλάβεια και σεβασμό στο πνεύμα και τον πολιτισμό που εκατοντάδες επισκέπτες έρχονται να θαυμάσουν.  (Ήδη εξαγγέλθηκαν μέτρα για το ιστορικό κέντρο από Δήμο και Κυβέρνηση)

Υπάρχουν οι άνθρωποι σήμερα που συμμερίζονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τις παραπάνω σκέψεις και τους έχουμε συναντήσει στο δρόμο μας και σίγουρα υπάρχουν και οι ειδικοί έλληνες επιστήμονες που με τις γνώσεις και τις ευαισθησίες τους θα μπορούσαν να μεταμορφώσουν την Ελλάδα και το περιβάλλον και να το μετατρέψουν σε χρυσοφόρο κοίτασμα όχι ταλαιπωρώντας τα σωθικά της αλλά αξιοποιώντας τους πολιτιστικούς θησαυρούς της στο έπακρο.

Επίσης θα θέλαμε να προσθέσουμε, ότι το παραλιακό μέτωπο του Φαλήρου είναι σήμερα υποβαθμισμένο και χρήζει εναρμόνισης με το υπέρ έργο που δημιουργήθηκε στην γειτονιά του (Λυρική, Βιβλιοθήκη, Πάρκο) γι αυτό και οι διαχειριστές του πρέπει άμεσα να ενεργήσουν προς αναβάθμισή του και αν όχι κάτι άλλο άμεσα την καθαριότητα του και το νοικοκυριό του ξεκινώντας από μια κηπευτική του τουλάχιστο ανάπλαση , η οποία δεν κοστίζει.

Και του χρόνου για μία ακόμα πιο πολιτιστική Δευτέρα στο αγαπημένο μας Φάληρο.